خیلی لاغرم، چه کنم؟

کاهش رشد بدنی به دو صورت است:

1- کاهش مقدار قد نسبت به سن که به علت کمبود پتاسیم، سدیم، منیزیوم، روی، فسفر، پروتئین، اکسیژن، آب و انرژی است.

2- کاهش مقدار وزن به قد که به علت کمبود انرژی، کاهش عضلات و چربی بدن است.

اضافه کردن وزن برای فردی که کمبود وزن دارد بسیار مشکل است. بدن فرد دارای کمبود وزن ممکن است:

* دارای سوخت و ساز بیشتری باشد.

* دارای سلول های چربی کمتری باشد.

* و یا کمبود وزن، اصلا ربطی به تغذیه فرد نداشته باشد.

به طور کلی، رژیمی خوب است که متعادل و متنوع باشد و انرژی لازم برای بدن را تامین کند.

اگر انرژی در بدن زیاد باشد، بدن این انرژی اضافی را در سلول های چربی ذخیره می کند تا در مواقع ضروری شکسته و آزاد شود. این شکستن انرژی، همان متابولیسم است.

افزایش فعالیت بدنی، سرعت متابولیسم را زیاد می کند و بدن به منبع سوخت که همان غذاست، نیاز پیدا می کند.

برعکس، کاهش فعالیت با کاهش متابولیسم همراه است و باعث می شود که انرژی در سلول های چربی ذخیره شود و فرد افزایش وزن پیدا کند.

از آنجایی که استرس در برخی افراد موجب کاهش وزن و در برخی دیگر موجب افزایش وزن می شود، باید ورزش را نیز جزو برنامه خود قرار دهید تا از استرس رهایی یابید و وزن تان نیز متعادل گردد.

شمایی که قصد افزایش وزن دارید، 3 وعده غذای اصلی را به همراه 3 تا 4 میان وعده باید مصرف کنید.

میان وعده می تواند شامل میوه، آبمیوه، نان و پنیر، سبزی و گردو باشد.

توجه کنید که اگر میزان افزایش وزن شما در هفته 450 تا 900 گرم باشد، بسیار خوب است.

کالری چیست؟

انرژی ذخیره شده در غذاها را با واحد کالری محاسبه می کنند. کالری مقداری انرژی است که دمای 1گرم آب را 1 درجه سانتیگراد بالا ببرد.

غذاهای مختلف، کالری های مختلفی دارند، به همین خاطر کالری یک عدد شکلات با کالری یک عدد برگ کاهو برابر نیست.

متخصص یا کارشناس تغذیه برای دادن رژیم لاغری یا چاقی به یک فرد، باید جنس، سن، قد و وزن فرد را بداند تا بتواند کالری مورد نیاز او را محاسبه کند.

توجه کنید که رژیم های بسیار کم کالری نه تنها برای کاهش وزن مناسب نیستند، بلکه مضر نیز هستند.

کودکان و نوجوانان نباید از رژیم های کاهش وزن استفاده کنند، زیرا آن ها در دوران رشد هستند و با دریافت کم کالری، ممکن است دچار کوتاهی قد شوند.

در زیر مقدار کالری چند نمونه از غذاها آورده شده است:

1 قاشق چایخوری شکر: 16 کالری و 4 گرم کربوهیدرات.

10عدد بادام زمینی: 45 کالری، 5 گرم چربی و 8 گرم پروتئین.

1عدد سیب متوسط: 60 کالری و 15 گرم کربوهیدرات.

بیشتر میوه ها: 50 تا 100 کالری و 12 تا 21گرم کربوهیدرات.

آب، کالری ندارد، اما آب سرد برای جذب شدن، کالری زیادی می سوزانند، پس افرادی که می خواهند وزن شان را افزایش دهند، باید آب سرد را کمتر مصرف کنند و به جای آن از آب ولرم استفاده کنند.

کاهش وزن غیرعمدی چیست؟

اگر شخص بدون اجرای رژیم لاغری یا انجام ورزش های سنگین، کاهش وزن پیدا کند، به آن "کاهش وزن غیرعمدی" می گویند.

دلایل مختلفی برای کاهش وزن غیرعمدی وجود دارد، از قبیل:

* بیماری ایدز

* سرطان

* افسردگی

* اسهال در مدت زمان طولانی

* مصرف برخی داروها: مانند داروهای تیروئید

* اختلال در غذاخوردن: مانند آنورکسیا (بی اشتهایی عصبی) و بولیمیا (پُرخوری عصبی)

* پرکاری غده تیروئید

* عفونت

* کمبود اشتها

* سوء تغذیه

* زخم در دهان و یا نداشتن دندان

* سیگار کشیدن

اگر شما دارای کاهش وزن غیرعمدی هستید، قبل از رفتن به نزد پزشک یا متخصص تغذیه به سوالات زیر پاسخ دهید:

از چه زمانی متوجه کمبود وزن خود شدید؟

آیا کاهش وزن شما ناگهانی رخ داد؟

چند کیلو وزن کم کرده اید؟

آیا کم غذا می خورید؟

آیا از غذاهای مختلف استفاده می کنید؟

آیا زیاد ورزش می کنید؟

آیا بیمار شده اید؟

آیا مشکل دندانی یا دهانی دارید؟

آیا زیاد استرس دارید؟ زیاد عصبانی می شوید؟

آیا استفراغ می کنید؟

آیا احساس ضعف می کنید؟

آیا به طور غیر طبیعی گرسنه هستید، لرزش و تپش قلب دارید و زیاد عرق می کنید؟

آیا دید شما تغییر کرده است؟

سرمایی یا گرمایی می باشید؟

یبوست و یا اسهال دارید؟

آیا خیلی زیاد تشنه می شوید؟

آیا بیش از حد ادرار می کنید؟

ریزش مو دارید؟

چه داروهایی را مصرف می کنید؟

افسردگی شدید دارید؟

"سلامتی فرد در وزن متعادل اوست، نه در چاقی یا لاغری."

مریم سجادپور – کارشناس تغذیه

خدمات جدید سایت!

با عرض سلام و درود و تحنیت خدمت تمامی بازدید کنندگان محترم و فرهیخته ی سایت. 

دوستان گرامی مفتخرم به خدمت شما سروران عارض گردم که چند خدمت جدید یه سایت اضافه گشته و امیدوارم مورد توجه شما عزیزان قرار بگیرید. 

 خدمت اول سیستم "پیام نما" می باشد که شما دوستان می توانید با وارد نمود یک نام به دلخواه پیامی را به سایت اضافه نمائید که همیشه در دسترس و قابل رویت برای همگان  

می باشد. 

خدمت دوم سیستم "تماس با ما" می باشد که شما عزیزان با کلیک برروی لینک مربوطه  

می توانید با مدیریت سایت از طریق ایمیل تماس برقرار کنید. 

خدمت سوم سیستم "وضعیت یاهو" می باشد که شما می توانید وضعیت آنلاین/آفلاین بودن مدیریت سایت را در یاهو مسنجر ملاحظه کنید. 

خدمت چهارم "تبلیغات"می باشد که شما دوستان گرامی می توانید کالاهای مورد نیاز خودتون رو تهیه کنید. 

خدمت پنجم "کتابخانه دیجیتالی" می باشید که شما سروران گرامی می توانید کتابهای مورد نظرتون بصورت رایگان دانلود نمایید. 

ضمن تشکر و درود فراوان مجدد به شما سروران گرامی و عرض امیدواری نسبت به مورد توجه قرارگرفتن خدمات؛ لطفاً در قسمت "پیام نما" ویا در قسمت نظرات؛ نظر خودرا نسبت به اضافه نمودن تبه موضوعی "دانلود رایگان نرم افزار" بیان نمایید... 

آموزش کوهنوردی (8)

 

یکی از روشهای مهم یخ نوردی به خصوص در سطح شیب دار تا 50 درجه، روش زیر است:

صورت را به طرف شیب می کنند و با دست راست سر کلنگ را طوری می گیرند که نوک آن در یخ فرو  رود و با دست چپ انتهای کلنگ را محکم نگاه می دارند، این روش را می توان برای پایین آمدن هم به کار برد. نقطه ضعف این روش این است که به هنگام عوض کردن جای کلنگ تمام وزن بدن فقط روی دو نقطه (هر دو پا) تکیه دارد و در این هنگام هر لغزشی خطرناک است.

در پایین آمدن از شیبهای غیر دشوار رو به پایین انتهای دسته  کلنگ را در دست می گیرند و نوک تیز آن را در یخ فرو می کنند و آهسته پایین می آیند. برای این که دست خسته نشود باید مرتب پس از چندین قدم کلنگ را در دست دیگر گرفت. 

 

روش دیگرپایین آمدن از ارتفاع به صورت زیر است: صورت به طرف پایین با دست چپ سر کلنگ را می گیرند و با دست راست دسته آن را نزدیک به فرورفتگی در برف، سپس نیم خیز روی پاها می نشینند. فراموش نکنید که دندانه های عمودی کرامپن همه باید به یخ گیر کند.

روش جدید برای صعود از سطح های شیب دار یخی بر پایه اصل اتکای 3 نقطه باید باشد. در یک دست کلنگ یخ را می گیرند و  در دست دیگر یا چکش یخ یا تبر یخ. با گیر کردن دندانه های جلوی کرامپن (نیش کرامپن) به یخ هر2 دست بالا می روند، در این صورت ریتم حرکت عبارت است از: دست، پا دست و پا. ولی اگر به علت شیب زیاد سطح، این روش مشکل به نظر آمد می توان: دست، دست، پا و پا را به کار برد.

برای این که دستها خیلی خسته نشوند، بهتر است سر کلنگ یا چکش یخ و یا تبر یخ را در دست گرفت و آنها را در یخ فرو کرد و بر آنها تکیه کرد اما در مورد یخ سفت بلوری حتی با فشار زیاد هم فقط می توان چند میلی متر آن را در یخ فرو کرد و چون این مقدار ناکافی است، احتمال خطر در اینگونه جاها زیاد است. در این نوع جاها کلنگ یخ برای تکیه کردن یک دست و چکش یخ برای ضربه زدن با دست دیگر بسیار مناسب است.

در برف یخ زده یا یخ نرم لبه کلنگ برای پله کنی بسیار مناسب است و در یخ فشرده باید از نوک کلنگ استفاده کرد

در شیبهای تند در حدود 65تا70 درجه که صعود بسیار مشکل می شود باید از 2 تبر یخ استفاده کرد. محل فرود چکش در یخ در حدود 30تا40 سانتی متر بالای صورت باید باشد و پس از صعود چون صورت به موازات چکش آمد، چکش دیگر را باز در 30تا40 سانتی متر بالای صورت به یخ کوبید، تا دریخ فرو رود.

کندن پله در یخ

در برف یخ زده یا یخ نرم لبه کلنگ برای پله کنی بسیار مناسب است و در یخ فشرده باید از نوک کلنگ استفاده کرد. برای سرعت کار و خسته نشدن باید با هر 2 دست کار کرد. ضربه ها باید به صورت v باشد و هر دفعه راستای ضربه باید متناوباً یکی از این طرف و یکی از طرف دیگر باشد. باید ضربه ها را با نظم و به آرامی و با قدرت فرود آورد. گفتنی است که احتیاجی نیست که پله ها را به اندازه تمام سطح پا کند بلکه به قدری که پا به خوبی در آن گیر کند.

پله کنده شده به طور مایل و به صورت زیگزاک یابد به طرف بالا کشیده شود. هر 2 پا با فاصله  زیاد از یکدیگرنگه داشته می شود تا تعادل بیشتری برقرار گردد. فاصله پله ها از یکدیگر در حدود 30تا40 سانتی متر است. یخ نورد خوب پله های با ارتفاع زیاد را فقط برای توقف گاه پیش و پس از هر طول طناب به کار می برد. این جا دو ردیف پله به فاصله 40تا60 سانتی متر طوری کنده می شود که احتمالاً بتوان با "هم طناب" خود جا عوض کرد.  

 

در اینطور جاها با یک دست پله کندن مشکل است ولی این خوبی را دارد که می توان با دست دیگر خود را نگه داشت، اینکار در جاهای عمودی مهم است. در یخ نوردی به خصوص از نقطه نظر خوش دست بودن برای کندن پله، چکش یخ بیشتر به کار می رود، این پله ها باید به قدر کافی فاصله افقی از یکدیگر داشته باشند چون پله کندن زیاد وقت می گیرد و نیز خسته کننده است.

جایی که با نیش کرامپن (دندانه پیشین) از یخ بالا رفتن خطرناک به نظر آید در بالای توقف گاه جایی که دست به آن برسد، پله ای می کنند و آن را ابتدا برای دستگیره، سپس برای پاگیره به کار می برند و بدین صورت ادامه می دهند. در پله کندن برای پایین آمدن جایی که صورت هم به طرف نشیب باشد، داشتن کلنگی بلند کار را آسان می کند.

 اگر شیب سطح طوری زیاد بود که فقط با صورت به طرف پایین می توان پله کند، بهتر است با "پیچ یخ" طنابی ثابت کرد و با طناب فرود آمد. درجه  سختی یخ را نمی توان دقیقاً تعیین کرد زیرا روابط تغییر دهنده آن زیاد است. علاوه بر این در مورد یخ می توان برای خود برعکس سنگ پله کند و کار را آسان کرد.

درجه بندی سختی دیواره های یخی که جنس یخ آنها خوب یا متوسط باشد به صورت زیر است:

* شیبهای تا 30 درجه: آسان  

* شیبهای تا 40 درجه: کمی مشکل  

* شیبهای تا 50 درجه: مشکل  

* شیبهای تا 60 درجه: زیاد مشکل

* شیبهای تا 70 درجه: خیلی زیاد مشکل

* شیبهای بیش از 70 درجه: بی اندازه مشکل