مدیریت منابع انسانی باید بخش مهمی از استراتژی هر سازمان را تشکیل دهد.گزارش های سالانه بسیاری از سازمان های موفق جهان ، بیانگر اینست که سرمایه های انسانی و مالکیت معنوی آنها ، مهم ترین دارایی های آنها را تشکیل می دهند.
هرچند که سرمایه های انسانی شرکت ها در ترازنامه آنها ظاهر نمی شود ، اما به طور روزافزون درصد بزرگی از قیمت سهام شرکت ها ، به حساب آورده می شوند.
مدیران منابع انسانی علاوه بر نقش معمول و متعارف خود در اداره کردن کارکنان ، نقش دیگری نیز می توانند داشته باشند . آنها می توانند فراتر از نقش معمول خود ، همکار استراتژیک کسب و کار نیز تلقی شوند.در این نقش ، توسعه سیستمها به منظور دستیابی به این اطمینان که منابع انسانی سازمان قابلیت ها ، توانمندی ها و انگیزه های لازم را برای اینکه به طور موثر و مفید کار کنند دارا هستند ، مورد تاکید قرار می گیرد. در این نقش مدیر منابع انسانی در پشت میزی که استراتژی های کسب و کار به بحث گذاشته می شود ، صاحب یک صندلی است و تصویری از وضعیت کارکنان را در این قبیل جلسات ارایه می کند.
مدیریت منابع انسانی باید به گونه ای طراحی شود که بتواند به عنوان همکار استراتژیک ، هم در تدوین استراتژی ها و هم در اجرا و استقرار آن مشارکت فعال داشته باشد.تخصص های مدیریت منابع انسانی ، در جذب ، نگهداری ، توسعه ، بکارگماری ، انگیزش و سازمان دهی سرمایه های انسانی برای هر دو نقش بسیار ضروری و پر اهمیت است. چنین تصویری از نقش مدیر منابع انسانی الزاما ایجاب می کند که او خود دانش مدار باشد،کسب و کار و الزامات آن را خوب بشناسد و مهارت های طراحی شغل و سازمان را دارا باشد ، و بدین گونه است که او می تواند پتانسیل های مورد نیاز سازمان را تامین کند و همپای فراهم آمدن فرصت های جدید ، در تغییرات سازمانی بکوشد.
مدیر منابع انسانی با در اختیار قرار دادن اطلاعات و دانش مرتبط با سرمایه های انسانی به مدیران ارشد به آنها این فرصت را می دهد تا با دید بازتر و وسیعتری دریابند که آیا استراتژهایی که تدوین می کنند ، قابل اجرا هستند یا خیر.
در پایان ذکر این نکته ضروریست که بسیاری از استراتژی ها در مرحله اجرا با شکست مواجه شده اند ، نه در مرحله ی طراحی مفهومی ؛ و منابع انسانی است که اجرای استراتژی ها را محقق می سازد.
سد مسعود همایونفر
رئیس انجمن مدیریت منابع انسانی ایران
السن و ادی (Olsen and Eadie) :
به نظر آنها فرایند طرح ریزی استراتژیک ، از اجزاء اصلی زیر تشکیل شده است:
۱.بیان ماموریت کلی و اهداف که توسط مدیریت عالی سازمان تنظیم می شوند و چارچوبی را که استراتژیها به طرف آنها حرکت می کنند.
۲.بررسی یا تجزیه و تحلیل محیطی ، متشکل از شناسایی و ارزیابی عوامل خارجی فعلی و آینده و شرایطی که باید هنگام صورت بندی استراتژهای سازمان مدنظر قرار گیرند.
۳.ممیزی وضع داخلی ومنابع ، که طی آن ، نقاط قوت و ضعف سازمان بر حسب مجموعه عواملی که می باید در طرح ریزی استراتژیک مورد توجه قرار گیرند فهرست بندی و ارزیابی می شوند.
۴.تدوین ، ارزیابی و گزینش استراتژیها.
۵.اجرا و کنترل استراتزیک.
اسبورن و گابلر :
از نظر آنان ، طرح استراتژیک به معنای فرآیند بررسی موقعیت فعلی و مسیر آینده ی سازمان یا جامعه ، تنظیم اهداف ، تدوین یک استراتژی برای تحقق آن اهداف ، و اندازه گیری نتایج . الگوی ارائه شده توسط آنها بدین شرح است:
۱.تجزیه و تحلیل موقعیت،اعم از داخلی وخارجی ؛ اعم از داخلی و خارجی
۲.تشخیص ، یا شناسایی موضوعات کلیدی در پیش روی سازمان
۳.تعیین یا بیان مامویت اصلی سازمان
۴.بیان اهداف اصلی سازمان
۵.خلق یک چشم انداز مبنی بر نشان دادن تصویر موفقیت
۶.تدوین یک استراتزی به منظور دستیابی به بینش و اهداف
۷.تهیه یک جدول زمانی برای اجرای استراتژی
۸.اندازه گیری و ارزیابی نتایج
الگوی برایسون:
برایسون مراحل طرح ریزی را به شرح زیر می داند:
۱.آغاز فرایند طرح ریزی استراتژیک و توافق بر آن
۲.مشخص ساختن الزامات و ضوابط سازمان
۳.روشن کردن و بیان کردن ماموریت و ارزشهای سازمان
۴.ارزیابی محیط خارجی (فرصتها و تهدیدات)
۵.ارزیابی محیط داخلی (نقاط قوت و ضعف)
۶.شناخت مسائل استراتژیک پیش روی سازمان
۷.تنظیم استراتژهایی برای غلبه بر مسائل
۸.ایجاد یک چشم انداز اثربخش برای آینده ی سازمان.
منبع:مدیریت دولتی نوین – آون هیوز – ترجمه مهدی الونی
۸ روش برای کسب حقوق بیشتر هنگام استخدام
مصاحبه را انجام داده و همه را تحت تاثیر مهارت ها، اشتیاق و مدارک تحصیلی خود قرار داده اید، و اکنون برای مرحله ی دوم مصاحبه دعوت شده اید. میدانید که قصد استخدامتان را دارند.
مشکل اینجاست که شما حقوقی بیش از آنچه آنها خود پیشنهاد داده اند می خواهید. اما آیا می دانید که چطور تصمیم گیرنده ها را برای تخصیص حقوق بیشتر برای شما بدون منصرف کردنشان از استخدامتان متقاعد کنید؟
همه چیز بستگی به آمادگی قبلی، رفتار و عملکردتان دارد. در اینجا به نکاتی اشاره می کنیم که به شما کمک می کند.
۱- تحقیقات لازم را انجام دهید
تا می توانید درمورد میزان پرداختی های شرکت مورد نظر اطلاعات جمع آوری کنید. هر چند تا مدرک دانشگاهی و گواهینامه های مختلف هم داشته باشید، اتحادیه ها و کمپانی های شراکتی معمولاً در تغییر میزان حقوق انعطاف پذیری کمتری دارند.
در قسمتی از تحقیقاتتان باید حداقل حقوق درخواستی خودتان را تعیین کنید. اگر میبینید که حقوق پیشنهادی آنها از حداقل حقوق شما هم پایین تر است، بهتر است که وقت خود را تلف نکنید. دلیلی ندارد که وقت خود را صرف مصاحبه های شرکت ها و کارخانه هایی بکنید که نمی توانند دستمزد و حقوق دلخواه شما را برآورده کنند.
۲- پیشنهاد اول را شما ندهید
قسمت حقوق پیشنهادی را در فرم استخدام خالی بگذارید و هیچ حقوق مشخصی را تعین نکنید. اگر از همان ابتدا حقوق بالایی را پیشنهاد دهید، روی نظر مسئولان برای استخدام شما تاثیر خواهد گذاشت. شاید هم مبلغی کمتر از آنچه رئیس برایتان در نظر گرفته بوده بنویسید و با این کار حقوقتان کمتر شود.
۳- ارزشهایتان را بشناسید
ببینید آیا در موضع قدرت هستید. اگر شرکت ها و جاهای دیگر به دنبال شما هستند، می توانید از آن برای اعمال قدرت و نفوذ استفاده کنید. اما حواستان باشد که خیلی هم روی این مسئله تاکید نکنید. بیش از حد مطمئن و دلگرم بودن هم ممکن است برایتان مشکل ساز شود.
۴- بگذارید اول آنها مسئله ی حقوق را مطرح کنند
نباید شما خودتان مسئله ی حقوق را به میان آورید. و وقتی از شما حقوق پیشنهادیتان را سوال کردند، حدود قیمتتان را بدهید، اما بگویید که این قیمت باز جای بحث دارد و دیگر ساکت شوید و بحث راه نیاندازید.
۵- فواید مهارتهایتان را مطرح کنید
وقتی درمورد شغل گذشته تان صحبت می کنید، دستاوردها و پیشرفت هایتان را توضیح دهید. تمام موفقیت هایی را که برای شرکت قبلی به دست آورده اید را برای آنها بازگو کنید. حتی اگر پاداشی هم در این زمینه دریافت کرده اید، آن را هم مطرح کنید. با این کار آنها شما را به عنوان فردی فعال و باکفایت خواهند دید.
۶- متعجب نگاه نکنید
وقتی مصاحبه کننده، حقوق پیشنهادی شرکت را برایتان مطرح کرد، فقط سرتان را تکان دهید، گویی که در حال بررسی هستید، اما ساکت بمانید. اما اگر قیمت پیشنهادیشان خیلی کمتر از توقع شما باشد، کمی تعجب کردن کاملاً لازم است.
۷- عاقلانه رفتار کنید
با توجه به تحقیقاتی که انجام داده اید، می دانید که حقوق پیشنهادیشان خیلی پایین است. نیازی به بحث و دعوا نیست. اینجا باید ریسک کنید. بلند شوید و به آنها بگوید که این میزان حقوق برایتان کافی نمی باشد. دو احتمال وجود دارد، یکی اینکه همان موقع فایل استحدام شما را بسته و فراموشتان می کنند، یا اینکه اگر به نظرشان قابلیت های خوبی داشته باشید، روی مسئله ی حقوق تجدید نظر می کنند.
۸- انعطاف نشان دهید
اگر واقعاً این کار را می خواهید، پس لازم است که کمی هم شما از خودتان انعطاف نشان دهید. البته پول مهم است، اما گاهی اوقات مسائل مهمتری هم در یک کار وجود دارد. پس اگر آنها انعام ها و پاداش های ویژه ای برایتان در نظر گرفتند، شما هم کمی کوتاه بیایید.
خودتان را باور داشته باشید
اگر خودتان و مهارتها و قابلیت هایتان را باور داشته باشید، با اعتماد به نفس بیشتر جلو خواهید رفت، و حتماً موفق خواهید شد که آنها را متقاعد به دادن حقوق دلخواهتان کنید.
با آمادگی قبلی، کمی روانشناسی، و استفاده از مهارت های اجتماعیتان، با تکیه بر قابلیت هایتان، می توانید به هدفتان دست یابید .
برگرفته از سایت مردمان