آغاز

به نام اولین آغاز کننده آغاز میکنم

چرخ چاچی بچرخید و قصه آغاز سر داد

در روزگارانی که بی خبران بی خبر از احوال دیگران گذر زمان را به چشم بصیرت شاهد میگیرند و یاد دوران را قاب عکسی در غبار حسرت ، دگر امیدِ بی قراری نماند و ساحل امن ایمان را موج خروشان هستی درهم شکند؛ این روزگار است که از جوهری هوش بشر ریشه آینده گیرد و گمان بَرَد فواره هوش سرشار گذشته او را به طلسم شب مبدل خواهد ساخت.

گمان می کردم روزگاران از تاریخ سازان بر خف هستند و نیرنگ تاریکی بر خود زنند که دیگر نتوانند سردی گرمای روزگار را چشند.

ولی افسوس که چرخه ی حیات مارا درهم نَوَردید و حال این پریشان نماها! انسان هستند که نمی دانند چیست که در گذر است.

آن کس نام او را آغاز نهادند مارا برترین در زمین جای داد، حال آنکه زمین را تهی از حاکمان و حکیمان کردند.

ندانستند و گمان هم نبردند که این زمانه است که نام آنهارا به موجوداتی پست تغییر داده است که فقط برای حرص و طمع به قتل و غارت پرداختند.

این بشر خاکی چنان بر این سیاره خاکی گام بر می دارد که هرجا بنگری ردی از او خواهی یافت کز حسادت فصل آخر نابودی را با ما آشنا خواهدکرد.

براستی که بی خبرانند که هم قسم و هم سنگ خود را به نابودی می کشانند...

جای جای را بنگرید، غم در راه است * غم و اندوه را بشنوید، غم در راه است

شادی ها را حفظ کنید ، غم در راه است * خود را بشناسید، غم در راه است