زن، ریحانه است

ره توشه های جاده ی سبز زندگی - مخصوص آقایان(1)

 

قال الصادق(ع):

من اخلاق الانبیاء حبّ النساء.

محبت نسبت به زن از اخلاق انبیاء است.(1)

قال الکاظم(ع):

من حَسُنَ بِرُّه بإخوانه و أهله مُدَّ فی عمره.

هر کس به برادران و خانواده ی خود نیکی کند عمرش دراز شود.(2)

در سفر زندگی و سپری کردن فراز و نشیب های آن تا رسیدن به سر منزل مقصود که همانا قرب الهی و کسب آرامش و اطمینان خاطر است، داشتن یک هم سفر و همسر خوب که آگاهانه و موافق و با بردباری و تدبیر در کنارمان باشد و در این راه طولانی، تنهایمان نگذارد، الزامی است.

نمی توان در جاده ی سبز زندگی، بدون همراه قدم نهاد. چگونه می توان سختی های راه را به تنهایی تحمل کرد و به مقصود رسید؟

یکی از زیباترین ثمرات زندگی مشترک و تشکیل خانواده، با هم بودن و بیرون آمدن از حصار «من» و «ما شدن» است. برای نیل به هدف و رسیدن به نشاط و آرامش و حصول تعالی و تکامل، یکی از راه ها صمیمیت و همکاری و درک و احترام متقابل و پرواز با بال های عشق است.

اگر می خواهیم زندگی پویا و بانشاطی داشته باشیم لازم است که خود ،هم سفری فهیم، دانا، صبور و مهربان باشیم تا طرف مقابلمان شاداب و خرسند، راه زندگی را با آرامش و اطمینان همراه ما طی کند.

پس همان گونه که یک زن در امر ازدواج نیازمند یک آگاهی وسیع و اطلاعاتی ارزشمند و کارساز می باشد تا با مدد از آنها بتواند در عرصه ی زندگی موفق ظاهر شود، یک مرد هم نیاز دارد تا مجموعه ای از آگاهی ها و تدابیر و اسرار زندگی زناشویی را فرا بگیرد تا در سایه ی آن زندگی سرشار از رضایت و آرامش داشته باشد.

هر انسان عاقل و خردمندی می داند که موفقیت یک رابطه، بستگی به رضایت و علاقه مندی هر دو طرف دارد، این بسیار خودخواهانه است که تنها یک نفر راضی و خشنود روزگار بگذراند و شریک او غمگین و افسرده با ایثار و از خود گذشتگی، نظاره گر گذشت زمان باشد! این خوشبختی و پیروزی واقعی نیست.

یک مرد فهیم که دارای سلامت روحی و روانی است، به دوراز تعصب و خودخواهی، خویش را در غم و شادی همسرش شریک می داند و سعادت خانواده را در گروی یاری و همکاری متقابل با همسر خویش می شناسد و زمانی احساس خوش بختی می کند که همسر او نیز از دل و جان لبخند رضایت بر لب داشته باشد.

بدین گونه برای حفظ و بقای یک زندگی موفق، هر دو عنصر اصلی زندگی، یعنی «زن و مرد» باید آگاهانه رفتار کنند. دانش و آگاهی در این زمینه، بسیار وسیع و گسترده است و نیاز به مطالعات و کسب تجارب و تمرین بسیار دارد.

در سلسله مقالات ره توشه های جاده ی خوشبختی(مخصوص خانم ها) ما به نکاتی مهم و برجسته که اهمیتی کلیدی در پیشبرد موفقیت آمیز زندگی دارند و ایفا کننده ی آن زنان هستند، اشاره کردیم؛ در این مبحث هم سعی بر این است تا رموز اصلی خوش بختی و کسب رضایت در زندگی را که مردان نقش عمده ای در اجرای آن دارند، بیان کنیم. به امید آن که با عمل به این نکات، لذت و شیرینی یک حیات مشترک را بچشیم و بتوانیم بندگی خدا را کرده و در جهت رضایش گام برداریم.

عشق و زندگی

ابراز محبت

قال الصادق(ع) :

العبد کلما ازداد للنساء حبا ازداد فی الایمان فضلاً.(3)

هر چه محبت همسر در قلب بنده زیادتر شود، فضیلت ایمانش زیادتر گردد.

اصلی ترین موضوع که اثری حیات بخش و سرشار از پویایی و طراوت به همراه خود دارد، محبت ودلدادگی است.سرسبزی وشادابی کانون خانواده ، بستگی به حضور با نشاط «زن» دارد،اما نشاط یک زن به محبت «مرد» وابسته است.

قال رسول الله(ص)

قول الرجل للمرأة، انی احبک لایذهب من قلبها ابداً.(4)

این سخن مرد به زن که:« دوستت دارم » ،هرگز از دل زن بیرون نرود.

قال الصادق(ع) :

اذا احببت رجلا فأخبره.

هرگاه کسی را دوست داشتی به او بگو.(5)

چه تمثیل زیبایی حضرت علی (ع) در مورد زن فرموده اند که : «زن ریحانه است.» زن همانند گل است و به راستی طراوت یک گل، مرهون مراقبت باغبانی مهربان است، تا در سایه ی مواظبت و انس با آن گل، ازجلوه وزیبایی وعطرورنگش، بهره و لذت برد و روحش از دیدار آن تازه گردد.

«استاد مطهری» لزوم عشق و ابراز محبت نسبت به زن را با تشبیه زیبایی این گونه بیان کرده اند: مرد مانند کوهسار است و زن به منزله ی چشمه و فرزندان گل ها و گیاهان؛ چشمه باید باران کوهسار را دریافت و جذب کند تا بتواند آن را به صورت آب صاف و زلال بیرون دهد و گل ها وسبزه ها را شاداب و خرم کند. پس همانگونه که رکن حیات دشت، باران کوهستانی است، رکن حیات خانوادگی نیز احساسات و عواطف مرد نسبت به زن می باشد که در پرتوی آن هم زن، هم زندگی و هم فرزندان، صفا و جلا و خرمی می گیرد. (6)

به سبب این نیروی عظیم و اثر بخشی فوق العاده ی آن است که در دین مقدس اسلام، از جانب پیامبر و ائمه (ع) سفارش های بسیاری در زمینه ی محبت و اظهار علاقه نسبت به «زن» بیان شده است چنان که رسول گرامی اسلام (ص)اظهار محبت به همسر را نشانه ی ایمان به خدا می دانند و می فرمایند: هر چه ایمان انسان کامل تر باشد، به همسرش بیشتر اظهار محبت می کند.(7)

و حضرت صادق(ع)، مهرورزی به همسر را از اخلاق و صفات پیامبران می دانند و می فرمایند: یکی از اخلاق پیامبران این است که نسبت به همسر خود محبت دارند.(8)

و باز پیامبر عظیم الشان اسلام(ص) به جنبه ی روانی ابراز علاقه پرداخته و بر مردان لزوم اظهار این محبت را سفارش می کنند.(9)

محبت نباید در دل احتکار و زندانی شود، رمز بقای محبت و مودت در زندگی، اظهار و ابراز هر روز و هر لحظه ی آن است. مردی که به همسر خود محبت می ورزد، آن را به زبان می آورد و با رفتار و کردار خویش، عملاً به همسرش اثبات می کند که دوستش دارد، طبق کلام ائمه(ع) از نشانه های مومن است.

امام علی(ع) :

بالاحسان تملک القلوب.

با نیکی کردن دل ها تصرف می شود.

انسان بنده ی احسان است، نیکی کردن آدمی را به بند می کند.(10)

برای اظهار محبت به دنبال بهانه یا موقعیت خاص نگردید. شاید بعضی از مردها احساس کنند برای جلب رضایت همسر و کسب امتیاز از زن، حتماً بایست کارهای بزرگ انجام داد. مثلاً خریدن هدیه ای گران قیمت یا بردن به سفر و یا ... و بدین گونه دقت و فکر وانرژی خود را مصروف به این امور می کنند. در صورتی که از دیدگاه یک زن، اثبات محبت و حصول اطمینان از علاقه ی شوهر، به ریزترین و کوچک ترین امور روزمره ی زندگی بستگی دارد. کارهای کوچک که شاید از نظر مرد پیش پا افتاده است، برای زن اهمیتی یکسان با یک هدیه ی نفیس دارد؛ مثلاً هنگامی که مردی به خانه می آید همسرش را بغل کرده و نوازشی کند، اگر زن خسته است به او پیشنهاد کمک دهد، به مناسبت هایی غافلگیرانه برای او گلی بخرد و یا وقتی قرار است دیر به منزل بیاید به زنش اطلاع دهد، پیوسته به او ابراز علاقه کند و از قیافه و اندامش تعریف نماید و احساس خشنودی از داشتن همسری چون او بنماید. گاهی اوقات که او خسته است، ظرف ها را بشوید و کمک در امر خانه داری کند، از سر کار به او زنگ بزند و اظهار دلتنگی کند، خود را برای همسرش تمیز و خوشبو نماید، از غذایی که پخته تعریف و تمجید کند، و خلاصه این که به طرق مختلف اظهار محبت نماید؛ همه ی این امور کوچک برای زن، ارزشی فوق العاده دارد و او به یکایک این ها امتیازی مساوی با یک کار بزرگ می دهد.

قال رسول الله(ص):

لایخدم العیال الا صدیق او شهید او رجل یرید الله به خیر الدنیا و الاخرة.

به زن خود خدمت نکند، مگر صدیق یا شهید یا مردی که خداوند خیر دنیا و آخرت او را بخواهد.(11)

وقتی زنی احساس کند برای همسر خود «مهم» است و شوهر او ارزشی بسیار والا برای او قائل است، آن هنگام است که می تواند با شور و اطمینان به محبت ورزیدن بپردازد.

ادامه دارد...

پی نوشت ها:

1- وسائل الشیعه، ج 20، ص 22

2- مستدرک الوسائل، ج 12، ص 421

3- خصال، ج1، ص 55

4- الکافی، ج 5، ص 569

5- بحارالانوار، ج 74، ص 181

6- مطهری، مرضی، نظام حقوق زن در اسلام، ص 287

7- بحارالانوار، ج 103، ص 228

8- بحارالانوار، ج 103، ص 236

9- این سخن مرد که به همسرش می گوید «واقعاً تو را دوست دارم» هرگز از قلب زن خارج نمی شود.

10- غررالحکم، 4339

11- بحارالانوار، ج 104، ص

منبع: برگرفته از کتاب:«همسر اگر اینگونه می بود» - نویسنده:راضیه محمد زاده

رمز روابط زناشویی سالم و بلند مدت

اگر شما با انجام عملی و یا سخنی سبب رنجش طرف مقابلتان می شوید فقط کافی است که عذر خواهی کنید، اقرار به اشتباه برای اکثر مردم مشکل است در صورتیکه افرادی که دارای شخصیت قوی تری هستند عموما اشتباهات خود را می پذیرند و عذرخواهی می کنند.

سعی کنید در روابط خود با همسرتان صادق باشید و از وانمود کردن به آن چیزی که نیستید پرهیز کنید.

برای ایجاد و دوام یک رابطه خوب و سالم طرفین باید از سلامت جسم و روان برخوردار باشند، بنابراین باید تغذیه سالم و فعالیت بدنی مناسب (تمرینات ورزشی روزانه) داشته باشید.

در تعریف و تمجید از طرف مقابل خود سخاوتمند باشید، تعریف در یک رابطه بادوام همانند چسب عمل می کند و سبب استحکام بیشتر آن می شود، سعی کنید که تمجید شما صادقانه باشد.

انتظارات شما از طرف مقابلتان باید واقع بینانه باشد، توجه داشته باشید که هیچ فردی کامل نیست در سالهای ابتدایی آشنایی و ازدواج تصویر رویاگونه ای از همسرتان نسازید و وی را آنگونه که هست بپذیرید، سعی کنید انتظاراتتان از او با واقعیت منطبق باشد.

در هر رابطه ای اختلاف نظر وجود دارد تصور نکنید که همسرتان از آنچه در درون شما می گذرد کاملا آگاه است، بنابراین ضروری است زمانیکه راجع به مطلبی بحث می کنید مطمین شوید که طرف مقابل منظور شما را بدرستی فهمیده باشد.

مواردی که در بالا ذکر شد از اصلی ترین مسایل روانشناسی است که زوجین برای داشتن روابط سالم و با دوام با یکدیگر باید در نظر داشته باشند.

چه جوری بگم بهتره؟

 چیزی به عنوان رابطه ی بدون تعارض وجود ندارد. تعارض و اختلاف بخشی از زندگی است و به‌عنوان واقعیت هر رابطه‌ای وجود دارد و ضرورتاً بد نیست.

در حقیقت، یک رابطه‌ای که در ظاهر بدون تعارض است، ممکن است ناسالم‌تر از یک رابطه ی همراه با تعارضات و اختلافات مکرر باشد.اختلافات یا تعارضات، رویدادهای انتقادی‌ای هستند که می‌توانند رابطه را تضعیف یا تقویت کنند.

 تعارضات می‌توانند سودمند، موجب درک عمیق‌تر و نزدیکی و احترام بیشتر بین زن و مرد نسبت به یکدیگر شوند. اما در عین حال می‌توانند مخرب، موجب آزردگی، خصومت و جدایی نیز شوند.

الگوهای حل اختلاف

 اکثر افراد ترجیح می‌دهند که تسلیم شوند تا این‌که با تعارضات درگیر شوند؛ به این صورت که آنها وجود تعارض و اختلاف در رابطه‌شان را انکار می‌کنند. برخی از افراد ترجیح می‌دهند که طرف مقابل را مقصر جلوه دهند و از دست او عصبانی می‌شوند.

 برخی رقابت‌جو هستند و می‌خواهند در مشاجراتشان برنده شوند. آنها از قدرت و تأثیرشان بر همسر خود برای کنترل و رسیدن به خواسته‌شان استفاده می‌کنند.

برخی به نظر می‌رسد که با یکدیگر به توافق می‌رسند، اما به طرزی زیرکانه کوشش می‌کنند تا در بیشتر مسائل برنده شوند. تعدادی از افراد می‌توانند خشم و حس رقابت‌جویی‌شان را در رابطه کنترل کنند و صادقانه به دنبال مطلوب‌ترین راه‌حل برای هر دو نفر می‌گردند.

چند راه حل ...

برد- برد:

بیشتر اختلافات در مواردی است که بیشتر از دو راه، برای انتخاب کردن دارند. اگر شما آنچه را که همسرتان می‌خواهد نمی‌خواهید انتخاب کنید و همسرتان نیز انتخاب شما را نمی‌پسندد، با قدری تلاش بیشتر قادر خواهید بود که راه و چاره دیگری را بیابید که هر دو آن را بخواهید و دوست داشته باشید.

بدون باخت:

هنگامی که نمی‌توانید یک راه حل جایگزین بیابید که هر دو را دوست داشته باشید به دنبال انتخابی باشید که نسبتاً برای هر دو مورد قبول باشد یا این‌که برای رسیدن به یک توافق خوشایند با یکدیگر مذاکره کنید.

برد- باخت به صورت مساوی:

هنگامی که اختلاف شدیدی بر سر موضوعی است که تنها دو انتخاب دارد، یعنی یک طرف چیزی را می‌خواهد و طرف مقابل آن را نمی‌خواهد. در اینجا یک برنده و یک بازنده وجود دارد. اگر شما با همدیگر صادق باشید و معمولاً نیمی از اوقات، انتخاب را در این موارد به طرف مقابل واگذار کنید، برای هر دوی شما کار ساده‌تر خواهد شد.

زیرا بازنده اطمینان خواهد داشت که دفعه ی دیگر، انتخاب او ملاک قرار خواهد گرفت.درک حل سالم اختلافات از لحاظ نظری آسان است، اما استفاده و کاربرد آن به صورت مداوم و پیوسته آسان نیست. البته، هنگامی که اعتماد بین دو طرف و همچنین مهارت‌های ارتباطی گسترده‌تر شود، این کار آسان‌تر خواهد شد.

زن و مرد می‌بایست به اختلافاتشان به عنوان مشکلی که برایشان قابل حل است، بنگرند، نباید به دنبال بهترین راه حل برای خود باشند بلکه بایستی به دنبال بهترین راه حل برای هر دو باشند. هریک از آنها بایستی در یافتن راه‌حل‌هایی که منصفانه‌ و قابل قبول برای هر دو است، فعالانه شرکت کنند.

 اگر شما دیدگاه همسرتان را نادیده بگیرید یا کوچک بشمارید و بی‌اثر کنید یا این‌که دیدگاه خودتان را دنبال کنید، به رابطه‌تان آسیب خواهید رساند.

 نبود حساسیت، توجه و احترام شما به دیدگاه همسرتان موجب آسیب رابطه خواهد شد و همچنین اگر از ترس و قدرت برای به کرسی نشاندن حرفتان استفاده کنید، رابطه شدیداً خدشه‌دار خواهد شد.

 اگر دائماً سعی می‌کنید که همسرتان را با ارضاء تمامی نیازهایش شاد نگه دارید و از تعارض اجتناب‌ کنید نیز به رابطه‌تان آسیب خواهد رسید. شما با این کار، ناخواسته به همسرتان یاد داده‌اید که به نیازهای شما بی‌توجه باشد.

نگرش‌هایی برای رفع تعارض

با اصلاح وضع روحی‌تان شروع کنید. با تعارضات به عنوان دو شخص همتا که برای حل یک مشکل با همدیگر تلاش می‌کنند، برخورد کنید. زیاد با خواسته‌ها و نیازهای موقتی و آنی‌تان درگیر نشوید، زیرا نیاز بسیار مهم داشتن یک رابطه ی سالم و طولانی‌مدت را فراموش خواهید کرد. اگر بسیار خشمگین یا ناراحت هستید، سعی کنید احساساتتان را کنترل کنید و قبل از پرداختن به موضوع خود را آرام کنید.

کنترل تعارض با شخصی که دوستش دارید و می‌خواهید که یک رابطه ی طولانی‌مدت و خوب را با او داشته باشید، از مذاکره با کسی که نگران نیازهای شما نیست مانند یک فروشنده، متفاوت است.

 هر دو باید پذیرا و صادق باشید و به همدیگر احترام بگذارید.اعتماد متقابل، هسته ی ضروری موضوع در یک رابطه سالم و طولانی‌مدت است. وقتی به همدیگر اعتماد ندارید راهی وجود ندارد که بتوانید یک رابطه ی سالم داشته باشید.

هیچ‌یک از دو طرف نباید کاری انجام دهند که این اعتماد تضعیف شود. به یاد داشته باشید که صداقت با اعتماد همراه است و اعتماد به کسی که صداقت ندارد، بسیار دشوار است. داشتن یک نگرش منفی و بدگمانانه برای این فرآیند مضر است.

 مثلاً باور این مسئله که حتماً می‌بایستی در مشاجره برنده شوید و همچنین احساس برتری یا حقارت نسبت به طرف مقابل، دیدگاه‌های مضری هستند.

مراحل حل اختلافات

 ابتدا مشکل را مشخص کنید. برای درک مشکل، تعارض، نیازها و نتیجه مورد دلخواه هر دو طرف با همدیگر گفت‌وگو کنید. برای یکدیگر، دقیقاً آنچه تعارض یا مشکل را شامل می‌شود، تشریح کنید.

مرحله اول این است که شما آنچه می‌خواهید را بگویید و آنچه را که همسرتان می‌خواهد بشنوید. هدف در این مرحله، این است که هریک از شما آنچه می‌خواهد را آشکارا بیان کند و آنچه دیگری می‌خواهد را درک کند. در گفت‌وگوی با هم، از سرزنش کردن یکدیگر بپرهیزید. همچنین، از مهارت‌های گوش دادن فعال در زمانی که به نظرات همسرتان گوش می‌دهید، استفاده کنید.

سپس، چند راه حل مناسب را طرح کنید. بر روی راه‌حل‌هایی فکر کنید که هر دو بر روی آن توافق دارید.تا زمانی که هر راه‌حل، تنها به عنوان یک پیشنهاد است، از ارزیابی و قضاوت اجتناب کنید.

 پس از این مرحله، راه‌حل‌ها را ارزیابی کنید. به هر راه‌حل پیشنهاد شده توجه کنید و آنهایی را که برای هریک از شما قابل قبول نیست حذف کنید. سپس، راه‌حل‌ها را به یک یا دو راه‌حل که به نظر می‌رسد برای هر دوی شما بهترین است، محدود کنید.

در این مرحله، هر دو می‌بایست صادق باشید و آنچه را که به نظرتان غیرمنصفانه و آزاردهنده می‌باشد به یکدیگر بگویید. پس از آن، بهترین راه‌حل را انتخاب کنید. راه‌حلی را انتخاب کنید که متقابلاً برای هر دو قابل قبول است. یقین حاصل کنید که یک تعهد دوجانبه برای این تصمیم وجود دارد.راه حل را اجرا کنید.

رسیدن به تصمیم یک مسئله است و انجام دادن آن چیز دیگری است. گاهی اوقات ضروری است که در مورد چگونگی اجرای آن با همدیگر صحبت کنید و مشخص سازید که چه کسی مسئول انجام چه چیزی در چه هنگامی است؟

ارزیابی راه‌حل انتخاب شده را در طول اجرای آن، فراموش نکنید. پس از طی زمان، ممکن است میزان توافق بر سر راه‌حل‌ها به آن اندازه‌ای نباشد که در ابتدا وجود داشت. به صورت منظم و همیشگی از همسرتان بپرسید که راه‌حل تعیین شده چگونه است و چه احساسی در مورد آن دارد.

ممکن است در انتخاب راه‌حل، مسئله‌ای نادیده گرفته شده باشد یا چیزی به اشتباه تشخیص داده شده باشد یا یک مورد غیرمنتظره اتفاق بیفتد. هر دو بایستی درک کنید که تصمیمات گرفته شده، همیشه به روی بازبینی و تجدید نظر باز هستند، اما این تغییرات بایستی به صورت دوجانبه اعمال شود؛ همان‌گونه که در تصمیم‌گیری اولیه بود.

منبع: http://www.drnadig.com/