یک بررسی وسیع نشان داده است که طب سوزنی برای تسکین کمردرد، موثر و مقرون به صرفه است.به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبرگزاری رویترز، دکتر کلودیا ویت از مرکز پزشکی دانشگاه چاریت در برلین و همکارانش که این تحقیق را انجام دادهاند، در گزارشی می نویسند: طب سوزنی باید به عنوان یک گزینه ی موثر در تدابیر درمانی برای بیماران مبتلا به کمردرد مزمن در نظر گرفته شود.
ویت و همکارانش مینویسند که بیماران برای درمان کمردرد مداوم به طور چشمگیری به شیوههای طب مکمل، به خصوص طب سوزنی روی آوردهاند، اما بررسیها در مورد تاثیر بخش بودن طب سوزنی نتایج متناقضی به دست داده است.
این محققان برای بررسی اثربخشی و مقرون به صرفه بودن استفاده طب سوزنی همراه با مراقبتهای معمول کمردرد، بیش از یازده هزار فرد مبتلا به کمردرد مداوم را وارد تحقیق خود کردند.
در گروه درمانی، بیماران در طول یک دوره ی سه ماهه تا ۱۵ جلسه درمان با طب سوزنی را دریافت میکردند و سه ماه پس از آن مورد پیگیری قرار میگرفتند.
پس از این دوره، در بیمارانی که در گروه درمان قرار داشتند، به طور قابل توجهی نسبت به گروه شاهد(گروهی که تحت درمان با طب سوزنی قرار نگرفته بودند)، عملکرد کمر به حال عادی بازگشته بود و درد تسکین پیدا کرده بود.
طب سوزنی نسبت به مراقبتهای معمول برای درمان کمردرد هزینه بیشتری در بر داشت، اما با توجه به افزایش میزان بهبودی در بیماران، شیوهای مقرون به صرفه به نظر میرسید.
همه ما بطریهای رنگارنگ محصولات بهداشتی و آرایشی اتظار معجزه داریم و تبلیغات متعدد نیز ما را به سوی این باور سوق میدهند که با استفاده از این محصولات، پوستی صاف و محکم، بدون جوش و به نرمی حریر داشته باشیم.
اما این وسواس برای بینقص بودن به حدی نامعقول رسیده است. چین و چروکها بالاخره می آیند و به چهره شخصیت و عمق میدهند. تغییرات دیگر هم به دنبال آن از راه میرسند، طرح صورت مشخصتر شده و استخوانها در طول زمان زاویه دارتر میشوند. چهره زخمی میشود، کک و مک در می آورد و خلاصه از گذشت زمان تاثیر میگیرد.
آیا این آثار فاجعه هستند؟ یا تنها نقشی از زندگی به شمار میروند؟ محصولات خاصی برای پوشاندن تمام اینها وجود دارند، اما پا به سن گذاشتن روندی طبیعی و زیباست برای همه رخ میدهد و ما با پذیرفتن آن به چشم همه زیباتر خواهیم بود.
تعداد بسیاری از محصولات ماجرا را بیش از حد پیچیده کرده اند و علاوه بر گران بودن، وقت گیر هم هستند. شما میتوانید از روشهایی بسیار ساده تر و به همان اندازه موثر استفاده کنید. از افراط بپرهیزید، اگر پوستی خشک دارید آنرا بیش از حد مرطوب نکنید و اگر پوستتان چرب است، تمام چربی آن را نگیرید. در اینجا به ده توصیه برای داشتن پوستی سالم و زیبا اشاره میکنیم:
۱. پوست را در برابر خورشید محافظت کنید. از کرمهای ضد آفتاب استفاده کرده و از تابش مستقیم آفتاب در ساعات ۱۰ تا ۲ بپرهیزید.
۲. سیگار نکشید. پوست اندامی بزرگ است و به مقدار زیادی خون نیاز دارد. سیگار به شدت به این جریان خون آسیب میرساند. به همین دلیل پوست افراد سیگاری کدر و خاکستری است. زیرا خونی که باید اکسیژن را به پوست برساند سرشار از سموم و مواد اکسید کننده است.
۳. استراحت و تغذیه کافی و صحیح داشته باشید.
۴. تا حد امکان در شرایط تنش زا-چه احساسی و چه محیطی- قرار نگیرید. ممکن است مشکل به نظر برسد اما کافی است صفحه حوادث روزنامه را مطالعه نکنید!
۵. دو مرتبه در روز صورت خود را بشویید و سپس از یک محصول مناسب استفاده کنید. عده ای به تصور تمیزی چهره، صبح صورت خود را نمیشویند و این بسیار عجیب است. پوست صورت در طول شب پر از گرد و غبار رختخواب و سلولهای مرده میشود. حتما صبح صورت خود را با آب و صابون بشویید.
۶. گاهی بخشهایی از پوست فراموش میشوند. آرنج، پاشنه پا، گردن و سینه نیز به کرم مرطوب کننده نیاز دارند. اگر در تابستان صندل میپوشید، روی پا را هم کرم ضد آفتاب بزنید.
۷. تا حد امکان از دستکاری پوست صورت خودداری کنید و دستهای خود را بیشتر بشویید. گاهی نمیتوان از خراشاندن، فشردن و کندن دانه های پوست خودداری کرد. اما هرچه بیشتر به پوست خود آسیب برسانید، آثار باقی مانده روی صورت بیشتر و عمیق تر میشوند.
۸. لوازم آرایش خود را تمیز نگهدارید. اسفنجها و برسهای پودر و سایه چشم را در داخل قوطی دربسته و تمیز نگهدارید. درب لوازم آراش را محکم ببندید و هر از گاهی لوازم کهنه را دور ریخته و برسها را بشویید. عمر مفید لوازم آرایش بین ۶ تا ۱۲ ماه است. از خریدن لوازم بسیار گران خودداری کنید تا در زمان مشخص بتوانید با دل راحت آن را دور بیاندازید.
۹. اعتدال را رعایت کنید. دلیل نمیشود که چون محصولی خوب است ان را بیش از حد مصرف کنید. برای مثال، مرطوب کننده ها از جمله محصولات بسیار پرطرفدار هستند و معمولا بیش از حد مصرف میشوند. ما تحت تاثیر تبلیغات تصور میکنیم که هر سانتی متر از پوست بدنمان باید با یک نوع کرم پوشانده شود. یک محصول دیگر که مورد استفاده افراطی قرار میگیرد مواد لایه بردار هستند که استفاده بیش از حد آنها میتوان پوست را به شدت تحریک پذیر و آسیب دیده کند.
۱۰. مراقب فروشندگان محصولات آرایشی باشید. اگر بخواهید به نصایح تبلیغاتی آنها توجه کنید باید روزی دو ساعت و نیم جلوی آینه باشید و ۸۰ لایه مختلف روی پوست خود قرار دهید. تعداد و تنوع محصولات بهداشتی و آرایشی خود را مختصر و مفید نگهدارید و هنگام به کار بردن یک محصول جدید، عجله نکنید، ابتدا آنرا روی پوست بازو یا مچ امتحان کنید. هر محصول آرایشی حاوی ۲۰ تا ۴۰ ماده مختلف است و شما با بکار بردن یک محصول جدید، بدن خود را در معرض ۲۰ تا ۴۰ ماده جدید که ممکن است آلرژی زا باشند قرار میدهید.
همه ما در دوران کودکی واکسن زدهایم. واکسنها نیز مانند داروها عوارض جانبی دارند، اما خطر واکسنها بسیار کم است و احتمال این که کودک پس از تزریق واکسن، دچار تب بالا یا علائم آنفلوآنزا شود، بسته به نوع واکسن یک در چند هزار است.
خطر بیماریهای وخیم و مرگ یا اختلالات مغزی و قلبی به دنبال واکسن بسیار بسیار اندک و در حد یک در چند میلیون است، اما این خطر کم نیز همواره پدر و مادرها را هنگام واکسن زدن کودکشان، با نگرانی مواجه میکند و معمولا والدین بیش از اندازه از عوارض جانبی واکسن میترسند.
واکسن از ویروس مرده یا ضعیف شده بیماری تشکیل شده است، همان ویروسی که در حالت فعال، بیماری را ایجاد میکند. بدن به راحتی با این ویروس ضعیف شده مقابله میکند و سیستم ایمنی بدن، ویروس را شناسایی کرده و به خاطر میسپارد و در صورتی که در آینده، بدن دوباره به آن ویروس آلوده شود، توانایی مقابله با آن را دارد. در این حالت میگوییم بدن نسبت به این ویروس، مصون شده است.
ویروسها 10 تا 100 برابر کوچکتر از باکتریها هستند. البته باکتریها نیز میتوانند باعث بیماری شوند، ولی معمولا با آنتیبیوتیک درمان میشوند و واکسنها بیشتر برای مقابله با بیماریهای ویروسی ساخته میشوند.
ویروسها از یک پوسته پروتئینی به همراه ماده ژنتیکی ساده تشکیل شدهاند. ویروسها به تنهایی نمیتوانند زنده بمانند و برای ادامه ی زندگی، به موجود زنده دیگری نیاز دارند.
کسانی که با واکسن مخالفت میکنند، باید زمانی را به یاد آورند که هیچ واکسنی وجود نداشت و کودکان به انواع بیماریها مبتلا میشدند و از بین میرفتند.
بیماریهایی چون سرماخوردگی، آنفلوآنزا، فلج اطفال، اوریون و... توسط ویروسها ایجاد میشوند.
ویروسها موجودات خطرناکی هستند و بعضی از آنها باعث مرگ میزبان میشوند.
گاه شایع میشود واکسنها عوارض بدی دارند و این باعث نگرانی تعداد زیادی از والدین میشود و ممکن است برخی مانع واکسیناسیون فرزندانشان شوند. حتی بعضیها معتقدند واکسن زدن از ابتلا به بیماری خطرناکتر است که این موضوع به هیچ وجه درست نیست.
در سال 1998 شایع شد واکسن MMR (سرخک، اوریون، سرخجه) باعث ایجاد اوتیسم (در خود ماندگی) و مشکلات گوارشی در سال اول زندگی میشود. از نظر علمی، این گفته ارزش کمی دارد، زیرا هیچ مکانیسم بیولوژیکی برای آن وجود ندارد و این مطلب روی حیوانات آزمایش نشده است.
این ادعا فقط حاصل مشاهده تجربی بود، اما باعث نگرانی بسیاری از افراد شد. مطرح کردن خطر ابتلا به اوتیسم و در نتیجه عدم تزریق واکسن MMR، کودکان را در معرض خطر ابتلا به سرخجه، سرخک و اوریون قرار می داد که این بیماریها میتوانند موجب مرگ کودک شوند یا اختلالات هوشی بر جای می گذارند.
انستیتو پزشکی آمریکا (TOM) پس از چند سال به این نتیجه رسید که بین اوتیسم و واکسنMMR هیچ رابطهای وجود ندارد.
این انستیتو عنوان کرد اوتیسم بر اثر مجموعهای از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد میشود که شامل بیماریهای پیش از تولد و کاهش قدرت سیستم ایمنی است و واکسن MMR در این میان نقشی ندارد.
سندرم مرگ ناگهانی کودک (SIDS) در سنین تزریق واکسن دیده میشود و از آنجا که هنوز علتی برای آن کشف نشده است، بعضی از والدین واکسن را مقصر میدانند.
از هر 2/4 میلیون کودک که واکسن فلج اطفال خوراکی را دریافت میکنند، یک کودک به فلج اطفال مبتلا میشود. مطالعات مختلف در این زمینه نشان داده است که این کودکان مبتلا به فلج اطفال، سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا هیچ نوع واکسنی تا آن موقع دریافت نکردهاند.
از آنجا که واکسن فلج اطفال خوراکی، حاوی ویروس ضعیف شده است، بعضی از کشورها واکسن فلج اطفال تزریقی را که حاوی ویروس کشته شده است و خطر کمتری دارد، جایگزین آن کردهاند. اما در جاهایی که امکان ایمنسازی همه افراد وجود ندارد (مانند صحرای آفریقا)، استفاده از واکسن حاوی ویروس زنده ی ضعیف شده مناسبتر است، زیرا ویروس زنده ی ضعیف شده، توانایی انتقال از یک فرد به فرد دیگر را دارد، بنابراین افرادی که واکسن را دریافت نکردهاند، با ویروس ضعیف آلوده میشوند و با آن مقابله میکنند و در مقابل بیماری ایمن میشوند.
سالها پیش در اروپا مشاهده شد که میزان ابتلا به سیاه سرفه در اثر واکسیناسیون بسیار کاهش یافت. علت این بود که افراد واکسینه شده، موجب حفظ سلامت افرادی میشوند که واکسینه نشده بودند؛ یعنی تعداد افراد ایمن آنقدر زیاد بود که تعداد کمی حامل ویروس سیاه سرفه بودند.
به همین سبب بریتانیای کبیر تصمیم گرفت برای صرفهجویی در هزینهها، واکسیناسیون سیاه سرفه را کاهش دهد.
میزان واکسیناسیون علیه سیاه سرفه در سال 1974 کاهش یافت. به دنبال آن در سال 1978 این بیماری اپیدمی (همه گیر) شد و 100 هزار نفر به آن مبتلا شده و 36 نفر جان باختند.
مشابه چنین واقعهای در ژاپن و سوئد نیز رخ داد.
کسانی که با واکسن مخالفت میکنند، باید زمانی را به یاد آورند که هیچ واکسنی وجود نداشت و کودکان به انواع بیماریها مبتلا میشدند و از بین میرفتند و خانوادهها مجبور بودند فرزندان زیادی به دنیا آورند، البته تعداد زیادی از آنها پیش از بلوغ، می مردند.
بنابراین عوارض ناچیزی که به دنبال تزریق واکسن رخ میدهند، قابل چشمپوشی است و نباید مانع تزریق واکسن شوند، زیرا خطرات ناشی از ابتلا به بیماری، بسیار شدیدتر و جبرانناپذیرتر از خطرات ناشی از زدن واکسن است.
در سایت immunize.org میتوانید خاطرات پدر و مادرهایی را که به سبب ممانعت از تزریق واکسیناسیون، فرزند خود را از دست دادهاند، بخوانید.
دکتر آزاده شیروانی – جام جم