یک مطالعه کشوری در سال 86 نشان داد که بیش از 40 درصد از داروهای قاچاق، مربوط به مکمل های غذایی است که به لحاظ پزشکی، مصرف و یا عدم مصرف آنها ضرورتی ندارد.
علت اصلی تولید مکملها نیاز انسانهاست و بخش زیادی از مکمل های غذایی و دارویی با هدف کمک به ارتقای سلامت افراد تهیه می شود و از این نظر تولید این محصولات، خود ارزش بالایی دارد.
مکملهای غذایی خصوصا در مناطق محروم که سوء تغذیه رواج دارد و هنگام وقوع بحرانهای طبیعی مثل زلزله و سیل که ممکن است مردم منطقهای را برای مدتی در معرض خطر کمبودهای تغذیه ای قرار دهد، بسیار حیاتی و ارزشمند است.
علاوه بر این، مکملها اگر درست مصرف شوند، می توانند تا حد زیادی به توانمندی بهتر افراد در سال های بعدی زندگی کمک کنند؛ برای مثال در بسیاری از کشورها، مصرف مکمل کلسیم همراه با ویتامین D به صورت همگانی توصیه می شود.
مصرف مکملهایی غذایی اغلب برای سنین بالای 60 سال در نظر گرفته می شود که بدن افراد با کمبود هایی مواجه است. ولی هیچ ضرورتی در مورد مصرف مکملهای غذایی برای جوانان وجود ندارد، اما علاقمندی مردم به مصرف این مکملها، موجب رونق بازار این قبیل محصولات در داخل کشور شده است.
مکمل وقتی به کمک فرد می آید که مواد غذایی نتواند کامل کننده نیازهای سلولی انسان به ویتامین ها یا املاح باشد. در حقیقت پزشکان، مکمل های دارویی یا غذایی را با توجه به جنبه های مختلف فرد، شامل وضعیت سلامت، رشد، سن و عوامل دیگر تجویز می کنند. به دلیل این که مواد موجود در مکمل ها، اغلب از ویتامینها و املاحی هستند که معمولا در غذا وجود دارند.
مکملهای دارویی، بخشی از مواد غذایی فشرده هستند که تغذیه روزانه ما را کامل می کنند.
این مواد که به صورت قرص، دراژه، کپسول یا پودر در اختیار مصرف کننده قرار می گیرند که ما را به یاد داروهای شیمیایی می اندازند، ولی نقش دارویی ندارند و برای درمان بیماری یا تسکین درد استفاده نمی شوند.
محققان بعد از سال ها پژوهش به این نتیجه رسیدهاند که مکملهای غذایی در سالهای اخیر بیشتر مصرف می شوند. بنا بر آمار، یک سوم از مردم، مصرف کننده این مواد هستند.
خانم های میانسال بیشتر از این مواد استفاده می کنند.
آنچه جالب است، لیست این مواد و کاربرد آنهاست:
مکمل ویتامین C در سرماخوردگی کمک می کند.
مکمل A-C-E تقویت کننده سیستم ایمنی بدن، قلب و دستگاه گردش خون است.
کلسیم ضدپوکی استخوان است.
سِلن بر ضد سرطان عمل می کند.
آلرژن برای اندام سازی و محافظت پوست استفاده می شود.
دلایل زیادی برای استفاده از این مواد وجود دارد. این مواد می توانند قابلیت یادگیری و کارآیی فرد را افزایش داده و خستگی و سستی بدن را کاهش دهند. همچنین می توانند از بدن در مقابل بیماری های مختلف محافظت کنند و به خاطر کامل کردن تغذیه روزانه، انسان را دیرتر به مرحله افسردگی و پیری می رسانند.
این نکته روشن است کسانی که تغذیه غلط دارند، نمی توانند با استفاده از این مواد، بدن خود را سالم نگه دارند؛ برعکس اگر تغذیه مناسب و مقوی باشد، تمام مواد لازم از جمله ویتامینها و مواد معدنی به بدن می رسند و نیازی به مصرف مکمل های غذایی نیست.
از طرف دیگر در بعضی از بیماری ها می توان از این مواد استفاده کرد. در این مورد می توانیم بیماری هایی مثل دیابت، پوکی استخوان، بیماری های دستگاه گوارشی و سرطان را نام ببریم.
همراه داروهای شیمیایی که عوارض جانبی ناگواری مثل حالت تهوع، استفراغ و بی اشتهایی دارند، نمی توان از هر مکمل تغذیه ای استفاده کرد، در این مورد باید با متخصصین تغذیه مشورت کرد.
در بعضی از مراحل زندگی و در شرایط ویژه، مواد غذایی لازم نمی توانند به طور کامل به بدن برسند؛ خانمهای باردار و شیرده و اشخاص مسن در این گروه قرار دارند.
ویتامینها، مواد معدنی و سایر مواد تغذیه ای در فرم قرص یا دراژه می توانند در این مراحل تکمیل کننده تغذیه روزانه باشند.
نتیجه اینکه یک تغذیه ی کامل و متنوع، تمام نیازهای بدن را برطرف خواهد کرد.
کسانی که به مقدار کافی میوه، سبزی، نان و غلات سبوسدار، شیر و لبنیات کم چربی مصرف می کنند مشکلی از نظر تغذیه نخواهند داشت.
یک غذای مقوی به همراه ادویه و سبزیجات کافی بیشتر از مصرف قرص و پودر برای بدن سودمند خواهد بود.
با سلام
اولین کار این است که در روش غذا خوردن تان تغییر ایجاد نمایید. ببینید وقتی مقدار زیادی کربوهیدرات ساده مثل قند و شکر و آبنبات و یا هر چیز شیرینی می خورید، قند خون تان به سرعت بالا می رود، این امر موجب می شود که انسولین هم به سرعت ترشح شود تا قند خون تان را پایین بیاورد. وقتی قند خون پایین آمد شما گرسنه می شوید. در حقیقت یک سیکل معیوب ایجاد می شود. پس باید کربوهیدرات پیچیده ماندد انواع غلات و حبوبات و نان های سبوس دار مانند سنگک و ... بخورید تا قند خون تان آرام آرام بالا برود و انسولین هم آرام آرام ترشح شود و شما کمتر گرسنه شوید.
برای کاهش اشتها:
افرادی که از رژیمهای غذایی پیروی میکنند، معمولاً از احساس گرسنگی در طول روز شکایت دارند. خیلیها هم به دلیل همین احساس گرسنگی، رژیمهای خود را دنبال نمیکنند.
اما پزشکان معتقدند استفاده از برخی مواد غذایی به کاهش اشتها کمک کرده و با وجود حجم کم، معده را پر میکند.
اولین نوع این غذاها سوپ است که علاوه بر ایجاد احساس سیری، ویتامین هم دارد. تخممرغ که به منبع غنی پروتئین معروف است هم، در صورتی که به عنوان صبحانه خورده شود تا 24 ساعت آینده به طور قابل ملاحظهای اشتها را تحت کنترل در میآورد.
ماست کم چرب هم معجزه میکند. این نوع ماست نه تنها معده را پر میکند بلکه کلسیم موجود در آن به سوختن چربیهای بدن کمک میکند. در مورد مصرف سالاد هم که جای بحثی وجود ندارد. فیبر موجود در گیاهان، حجم قابل توجهی از معده را پر میکند و به این ترتیب اشتها به خوردن غذای پر کالری از بین میرود.
به گفته پزشکان، خوردن یک مشت بادام در روز بهترین راه کنترل اشتهاست. نگران چربی موجود در بادام هم نباشید، چون قسمت قابل توجهی از این چربی جذب نمیشود. لوبیای پخته هم از آن دسته مواد غذایی است که جادو میکند و با آزاد کردن تدریجی انرژی در عین کم کالری بودن، گرسنگی فرد را از بین میبرد.
برای کاهش اشتها چه باید کرد؟
افراد چاق، بیشتر اوقات بدون اینکه واقعاً گرسنه باشند، غذا می خورند. در حقیقت اشتهای آنها کاذب است، نه واقعی.
در اینجا به7 نکته درباره ی شناخت اشتهای طبیعی و واقعی و کاهش اشتهای کاذب اشاره می کنیم که با استفاده از آنها می توانید روش مناسبی را برای خوردن غذاها در پیش بگیرید و از پُرخوری ودر نتیجه چاقی جلوگیری کنید.
1- تفاوت بین احساس واقعی گرسنگی و احساس کاذب گرسنگی را بشناسید.
وقتی غذا یا هر خوراکی دیگری در دسترس شما قرار می گیرد، به خودتان اجازه دهید تا گرسنه شوید، چرا که مقاومت و کنترل در برابر اشتها کار مشکلی برای شما محسوب می شود.
2- سر ساعات معین غذا بخورید تا متابولیسم بدنتان تنظیم شود.
این مسئله که سعی کنید وعده های غذایی خود را منظم کنید، نکته مهمی است. عادت کنید بین وعده های غذایی چیزی نخورید، زیرا گرسنگی واقعی شما زمانی ایجاد می شود که بین وعده های غذایی تان هیچ چیز دیگری نخورید. اما بیشتر اوقات چیزهایی پیدا می شود که بیشتر از خود غذای اصلی، احساس و اشتهای شما را برای خوردن، تحریک می کند.
مواد غذایی را از دسترستان خارج کنید. مثلا در بین وعده های غذایی، روی میزتان مواد خوراکی نگذارید.
3- به غذا خوردن خود توجه داشته باشید.
در هنگام غذا خوردن، حواستان را متمرکز کنید. بهتر است هنگام خوردن پشت یک میز بنشینید و از غذایتان لذت ببرید تا اینکه آن را داخل یک سینی قرار داده و روی زانوهایتان بگذارید و مقابل تلویزیون مشغول غذا خوردن شوید. اگر روی غذا خوردن خود تمرکز نداشته باشید، پیام سیر شدن را برای مغز خود نمی فرستید و بیش از حد می خورید و چاق می شوید. باید هنگام غذا خوردن، برای خودتان یادآوری کنید که سیر شده اید.
4- آهسته غذا بخورید.
بعد از 15 دقیقه، مغز پیام سیر شدن را به معده شما می رساند و شما دست از غذا خوردن می کشید. بنابراین اگر سریع غذا بخورید، معده شما قبل از اینکه مغز از سیر شدن اطلاعی پیدا کند، پُر می شود. در آخر متوجه می شوید که زیاد خورده اید. پس چاق می شوید. بنابراین غذا را آهسته بخورید و هر لقمه را با دقت و به طور کامل در دهانتان بجوید.
5- از وسوسه ها بپرهیزید.
اگر فکر می کنید توانایی مقاومت در برابر خریدن و خوردن مواد غذایی را ندارید، خودتان به سوپرمارکت نروید و خرید را به فرد دیگری محوّل کنید. مواد غذایی را از دسترستان خارج کنید. مثلا در بین وعده های غذایی، روی میزتان مواد خوراکی نگذارید. اگر می دانید که خوراکی ها را می خورید آنها را در یخچال، فریزر و یا جاهای دیگری قرار دهید.
بعد از 15 دقیقه، مغز پیام سیر شدن را به معده شما می رساند و شما دست از غذا خوردن می کشید. بنابراین اگر سریع غذا بخورید، معده شما قبل از اینکه مغز از سیر شدن اطلاعی پیدا کند، پُر می شود.
6- یاد بگیرید که سلامتی خود را با شیوه ی صحیح غذا خوردن بدست آورید.
اشتهایتان را کم کنید. همچنین مقدار غذاهای خود را در هر وعده غذایی کم کنید. اگر در مورد انواع غذاها ولع و تمایل دارید، سعی کنید آنها را نادیده بگیرید. اگر غذا خوردنتان را تغییر دهید، غذایتان بیشتر می شود. تعداد زیادی از مردم با ولع غذا می خورند، آنها به تمایلات گوناگون غذایی پاسخ مثبت می دهند و هیچ توجهی به نیازهای بدنشان ندارند. بنابراین سلامت غذایی نداشته و چاق می شوند.
7- با توجه و آگاهی برنامه غذای خود را تغییر دهید.
مطالعات نشان داده کسانی که از چگونگی تغییر عادات غذایی خود را آگاهی دارند و وعده های غذایی شان را با دقت برمی گزینند، دارای تغذیه سالمی هستند.
موفق باشید.